Name element Drodzy Rodzice! Drogie Stokrotki!
Pozdrawiamy Was serdecznie!
Poniżej zamieszczamy propozycje zabaw i zadań do wykonania w domu.
W bieżącym tygodniu zachęcamy dzieci do różnych aktywności: zaczynając od aktywności społeczno-emocjonalnej, językowej, poprzez matematyczno-przyrodniczą oraz muzyczno-ruchową, kończąc na plastyczno-technicznej.
Zapraszamy do miłej zabawy i życzymy Wam wiele radości!
I TEMAT ZAJĘĆ: „GRZEŚ POLUBIŁ WIEŚ”
ZABAWA „KOGO SPOTKALIŚMY NA WSI?” - rozpoznawanie odgłosów zwierząt wiejskich: LINK
ĆWICZENIE „SKACZĄCE KÓZKI” - ćwiczenie powiększające pojemność płuc. Na stole układamy kawałeczek waty. Zadaniem dziecka jest dmuchać w niego tak by poruszał się po stole, ale z niego nie spadł. Usta dziecka ustawione są na wysokości blatu. Należy zwrócić uwagę by dziecko brało wdech i wydech ustami.
OPOWIADANIE pt. „KRYSIA KUNA I KOGUT DLA KICIUSIA”:
Tego dnia przedszkolaki czekała niespodzianka. Przed przedszkolem stał zaparkowany autobus. Kiciuś, który codziennie przychodził do przedszkola z zamkniętymi oczami, natychmiast się obudził. – Jedziemy zobaczyć krowy? – spytał. – I nie tylko – powiedziała tajemniczo pani. Chyba mówiła coś jeszcze, ale Kiciuś nie słuchał, tylko od razu wskoczył do autobusu. Nawet nie pożegnał się z tatą! – Muszę jeszcze raz obejrzeć tę wyrzutnię mleka – wyjaśnił Krysi Kunie, która usiadła obok niego. – Natychmiast jak dorosnę, kupię sobie krowę. – O, to jeszcze trochę poczekasz, Kiciusiu – odezwała się pani, która go usłyszała. – Niezbyt długo. Zaraz jak pójdę do pierwszej klasy – odparł Kiciuś. – Chyba już bardziej dorosłym być nie można? Wkrótce autobus się zatrzymał. Kiciuś wysiadł i rozejrzał się podejrzliwie. – Wracamy do środka! – krzyknął do przedszkolaków. – To nie to miejsce, w którym były krowy! – Kiciusiu, krowy są także tutaj – zapewniła pani. Kiciuś zrobił wielkie oczy. – Serio? Krowy są w więcej niż jednym miejscu? – spytał i usiadł z wrażenia. Ale zaraz musiał wstać, bo pani ruszyła z nimi piaszczystą drogą, po której obu stronach były pola: z jednej strony na polu rosło zboże, a z drugiej – jakieś zielone listeczki. – Ale pachnie – odezwała się Trusia Kapuścińska. – To pole kapusty – wyjaśniła pani. Trusia spojrzała na nią nieufnie. – Przecież kapusta jest wielka, większa od mojej głowy! – Bo to jeszcze bardzo młoda kapusta – odparła pani. – Można powiedzieć, że na tym polu jest takie kapuściane przedszkole.Okazało się, że na wsi jest inaczej niż w mieście: powietrze pachnie, jest mniej hałasu, a więcej śpiewu ptaków i nigdzie nie było widać wieżowców, tylko jeden mały domek ogrodzony płotem. A przy furtce w płocie stała miła pani, która zaprosiła przedszkolaki do zwiedzania prawdziwego wiejskiego gospodarstwa. – Ale ten ptak głośno krzyczy – odezwała się Krysia Kuna. – Bo to kogut i nie krzyczy, tylko pieje – wyjaśniła pani z gospodarstwa. – To taki żywy budzik, który odzywa się już o świcie! – A gdzie są krowy? – chciał wiedzieć Kiciuś. – Interesujesz się krowami? – zdziwiła się pani. – Bardzo! – zawołał Kiciuś. – Zamierzam być krowim posiadaczem! Na razie chciałem mieć jedną krowę, bo więcej nie zmieści się na balkonie. Ale tata się nie zgodził, chociaż obiecałem, że będę ją codziennie wyprowadzał na spacer... To była bardzo ciekawa wycieczka i kiedy przyszedł czas, żeby opuścić gospodarstwo, Krysia Kuna podeszła do pani, trzymając pod pachą koguta. – Chciałabym go kupić – oznajmiła. – Żeby pomóc Kiciusiowi. On się nigdy nie może obudzić na czas, a z tym kogutem będzie mu o wiele łatwiej. No, i kogut też jest ze wsi, więc to prawie krowa, prawda?
Pytania do tekstu:
Czym różni się wieś od miasta? Podaj różnice.
Co sprawia, że niektórzy ludzie wolą mieszkać na wsi, a inni w mieście?
Gdzie mieszkasz Ty? Po czym to poznajesz?
ZABAWA „GDZIE JEST ZABAWKA?” - zabawa poszukiwawcza na zasadzie "ciepło-zimno". Dziecko szuka dowolnej, ukrytej zabawki. Dostaje od rodzica jedynie wskazówki: ciepło - jesteś blisko; zimno - jesteś daleko; g orąco, parzy! - jak znajdzie zabawkę.
„QUIZ WIEDZY O WSI” - rodzic podaje różne stwierdzenia dotyczące wsi, a dziecko odpowiada: prawda - klaskanie, fałsz – tupanie:
- Kura znosi jajka.
- Kwiaty rosną tylko na wsi.
- Krowy pasą się na łąkach.
- Krowy dają czekoladę.
- Kot budzi rano ludzi pianiem.
- Kury mieszkają w budzie.
- Kaczki mają cztery łapy.
- Kogut ma kolorowy ogon z piór.
Uwaga! Każde dziecko wygrywa wielkiego przytulasa od rodziców.
„DOMKI DLA ZWIERZĄT” - praca plastyczno-techniczna.
Dzieci wycinają lub wydzierają z kolorowych gazet zdjęcia zwierząt, naklejają je na kartkę i dorysowują zwierzęciu domek.
Co będzie nam potrzebne? Kolorowe gazety z obrazkami zwierzęt, kartka, klej, nożyczki, kolorowe kredki lub flamastry.
II TEMAT ZAJĘĆ: „MAMY I ICH DZIECI”
ZABAWA „KONIKI NA ŁĄCE” – rozwijanie ogólnej sprawności. Rodzic jest gospodarzem, a dziecko konikiem. Dziecko ma włożony kawałek materiału (sznurek, tasiemkę) z tyłu za pasek, jak ogon. Zadaniem konika jest uciekanie przed gospodarzem tak by nie stracić ogonka. Po złapaniu następuje zamiana ról.
BURZA MÓZGÓW „JAKA JEST MAMA?” – opisywanie cech. Pytamy dziecko jaka jego zdaniem może być każda ze zwierzęcych mam (np. kotka, krowa, owca). Odpowiedzi dziecka zapisujemy na kartce. Zadajemy pytania pomocnicze, by dziecko powiedziało, że mama jest kochana, kocha swoje dziecko.
PIOSENKA PT. „BYŁA SOBIE ŻABKA” – ilustrowanie ruchem treści piosenki. Dziecko z mamą tworzą parę. Mama jest mądra, dziecko dzięki niej też staje się mądre. Posłuchajmy piosenki o pewnej żabce. Czy ona też była mądra?
LINK
Była sobie żabka mała / re, re, kum, kum (x2)
Która mamy nie słuchała / re, re, kum, kum, bęc.
Na spacery wychodziła / re, re, kum, kum (x2)
Innym żabkom się dziwiła / re, re, kum, kum, bęc.
Zjadła żabka siedem muszek / re, re, kum, kum (x2)
I na trawie kładzie brzuszek / re, re, kum, kum, bęc.
Przyszedł bocian niespodzianie / re, re, kum, kum (x2)
Połknął żabkę na śniadanie / re, re, kum, kum, bęc.
Teraz wszystkie żabki płaczą / re, re, kum, kum (x2)
Że jej więcej nie zobaczą / re, re, kum, kum, bęc.
Z tej piosenki morał mamy / re, re, kum, kum (x2)
Trzeba zawsze słuchać mamy / re, re, kum, kum, bęc.
Pytania do piosenki: Czy ta żabka była mądra i słuchała swojej mamy?
O czym powinna pamiętać? Czy mała żabka mogła spacerować sama? Dzieci zwierząt też powinny słuchać swoich mam, zanim nie urosną.
Od mamusi nauczą się wielu potrzebnych rzeczy.
ZABAWA „DUŻY I MAŁY TO TEŻ PARA” – dobieranie par przeciwstawnych. Dziecko wyszukuje w pokoju różne przedmioty należące do tego samego rodzaju. Tworzy z nich parę, tak aby jeden element był mniejszy, a drugi większy (np.: duża i mała kredka, klocki, książeczki, lale, misie, auta). Siada ze swoimi przykladami i pokazuje je rodzicowi.
III TEMAT ZAJĘĆ: „PUSZYSTY KOTEK LUBI MOTEK ”
ZABAWA RUCHOWA Z POKAZYWANIEM „RYSUJEMY KOTKA” - rysowanie postaci kota. Rodzic mówi wierszyk
pt. "Rysujemy kotka" oraz palcem rysuje treść na sobie i w powietrzu:
Tu kółeczko, tu kółeczko. (kreślenie kółeczek na wysokości oczu)
Tu małe usteczka. (rysowanie uśmiechu)
To o kotku z czarną łatką (wskazuje na siebie)
krótka jest bajeczka.
Tu wąsiki, (rysuje wąsy palcami wskazującymi)
tu ogonek, (pokazuje ręką z tyłu długi ogon)
uszka dwa. (przykłada piąstki do głowy)
Małe łapki i pazurki kotek ma. (dłonie na wysokości oczu – drapią powietrze)
naśladuje ruchy rodzica, próbuje je powtarzać. Następnie razem siadają do stolika, na dużych arkuszach rysują kota według instrukcji
z piosenki. Kolorują czarną łatkę.
ĆWICZENIE „KOCIE GRZBIETY” - usprawnianie obręczy barkowej. Dziecko porusza się po dywanie na czworakach (nie na kolanach!) do wiersza powyżej „Rysujemy kotka”. Na przerwę
w mówieniu robi koci grzbiet.
ZABAWA RYTMICZNA „MOTEK I KOTEK” - dziecko wystukuje rytmicznie zdanie: Kotek, kotek lubi motek – głośno, cicho, umiarkowanie. (Rodzic wcześniej pokazuje dziecku jak wygląda motek, kłębek wełny).
ZABAWA RUCHOWA „ŁAPIEMY MYSZKI” - usprawnianie rąk. Rodzic kładzie na podłodze lub dywanie kółko (obręcz, ringo),
a w środku sylwetę myszy połączoną tasiemką z kredką lub ołówkiem. Dziecko biega swobodnie. Na ustalony dźwięk (np. klaśnięcie, tupnięcie) podbiega do kółka i zaczyna nawijać tasiemkę na kredkę obracając ją
w dłoniach. Na ustalony dźwięk odkłada kredkę do kółka i biegnie dalej. Za pierwszym razem dziecku nie uda się nawinąć całej tasiemki. Powtarzamy zabawę do czasu, aż dziecko nawinie całą tasiemkę na kredkę.
IV TEMAT ZAJĘĆ: „WIOSNA DOOKOŁA”
ZABAWA RUCHOWA „ROSNĘ NA WIOSNĘ” - dziecko kuca.
Na hasło: Słońce świeci! - powoli wstaje i unosi wysoko ręce, podnosi głowę, patrząc wysoko w sufit. Na hasło: Deszczyk pada! – zamyka dłonie w piąstki, przykłada ręce do piersi na krzyż, schyla głowę, kuli się
i powoli kuca. Zabawę powtarzamy.
OGLĄDANIE książek na temat ptaków, zachęcanie do dzielenia się spostrzeżeniami na ich temat (wykorzystujemy książki i albumy
o ptakach, obrazki w Internecie). Dzieci wskazują znane im ptaki. Rodzice opowiadają ciekawostki na ich temat.
ZAGADKI – rozwiązujemy zagadki o ptakach:
- Pióra biało-czarne, buciki czerwone; uciekają przed nim żabki, bardzo przestraszone. (Bocian)
- Już po lesie kuka, gniazdka sobie szuka. Jak znajdzie, podrzuca jaja, niech inni je wygrzewają . (Kukułka)
- Wiosną do nas przyleciała ta ptaszyna czarna, mała. Murować się nie uczyła, ale gniazdko ulepiła. (Jaskółka)
- Śpiewa wysoko piosenki do słonka, głos ma podobny do drżenia dzwonka. (Skowronek)
Uwaga ! Jeżeli posiadacie Państwo globus, można pokazać na globusie Egipt – miejsce, gdzie zimują nasze bociany. Potem pokazać Polskę
i drogę, jaką muszą przebyć bociany wracające do kraju. Rodzic pokazuje na globusie, co bociany musiały mijać, wracając do nas.
ZABAWA RYTMICZNA „BOCIANY NA ŁĄCE” - dziecko chodzi
w rytm wystukiwany przez rodzica, unosi wysoko kolana. Gdy rodzic stuka szybciej, dziecko biega z rozłożonymi ramionami - skrzydłami
i woła do rytmu „kle, kle, kle”. Gdy dźwięk milknie, dziecko-bocian siada w gnieździe (na poduszce) w siadzie skrzyżnym. Ćwiczenie powtarzamy.
WIZUALIZACJA „JESTEM PTAKIEM”:
Dziecko leży z zamkniętymi oczyma. Rodzic mówi:
- Wyobraź sobie, że jesteś ptakiem. Masz ciało pokryte miękkimi piórami
i piękne skrzydła. Dzięki nim możesz fruwać! Powoli poruszasz skrzydłami i unosisz się w powietrzu, coraz wyżej i wyżej. Ogrzewają cię promienie słońca. Dziwne uczucie widzieć świat z tej wysokości. Mijasz pola, las, łąki i jezioro. Ludzie widziani z tej wysokości są mali, maleńcy. Ta swoboda i wolność, które czujesz, są wspaniałe. Nadchodzi noc. Szukasz, jak inne ptaki, schronienia. Siedzisz na gałęzi, chowasz dziób pod skrzydła i... zasypiasz. Jest ranek. Otulają cię ciepłe promyki słońca. Budzisz się spokojny, szczęśliwy i znowu wzbijasz się w niebo i fruwasz nad swoim domem, przedszkolem, placem zabaw. Pomyśl, czy bycie ptakiem jest miłe.
Potem dziecko otwiera oczy i siada, a rodzic je pyta: Czy chciałbyś być ptakiem? Jakim? Dlaczego? - opowiedz.
ZABAWA RELAKSACYJNA „PTASIE GNIAZDO”:
Potrzebne są klocki, poduszki, odtwarzacz CD, nagranie spokojnej melodii.
Rodzic wraz z dzieckiem buduje na środku pokoju gniazdo z koców
i poduszek. Wszyscy siadają w gnieździe. Rodzic prosi dziecko/dzieci, aby wyobraziły sobie, że są one pisklęciami. Przy nagraniu spokojnej melodii opowiada, co się zdarzyło:
– Nasze przytulne, ciepłe gniazdo jest bardzo wysoko na drzewie i wiatr kołysze nim delikatnie. W gnieździe mieszkają mama bocianowa i małe bocianie pisklęta. Wiatr dmie coraz mocniej. Nagle gniazdo się przewraca, a wy, małe pisklęta, musicie rozłożyć skrzydełka i machać nimi, aby nie spaść na ziemię. Rozłóżcie szeroko ramiona i latajcie po pokoju, mówiąc: kle, kle, kle... dopóki nie naprawię gniazda
i z powrotem was do niego nie przyprowadzę.
Rodzic naprawia gniazdo i przyprowadza do niego jeszcze jedno pisklę, drugie dziecko.
Rodzic kontynuuje opowieść: – Teraz znów siedzimy w naszym ciepłym gniazdku i łagodnie się kołyszemy. Ojej, nadchodzi burza! Nagle nasze gniazdo znów się przewraca. Rozłóżcie skrzydełka i latajcie po sali, powtarzając przy tym: kle, kle, kle... Mocno poruszajcie swoimi skrzydełkami, aby stały się silne. Chcę naprawić gniazdo i zanieść do niego wszystkie pisklęta. Teraz znowu możemy wszyscy razem siedzieć
w ciepłym domku. Widzę, że moje małe bocianki umieją już latać... Rozwińcie swoje skrzydełka, pofruńcie i przylećcie teraz do gniazda same.
„BOCIAN WOJTEK” - PRACA PLASTYCZNO-TECHNICZNA: wykonujemy sylwetkę bociana z płatków kosmetycznych.
Co będzie nam potrzebne?
- niebieski karton z bloku technicznego, kawałek zielonego kartonu
z bloku technicznego lub zielonej bibuły, kawałek czarnego kartonu
z bloku technicznego, kawałek czerwonego kartonu z bloku technicznego, płatki kosmetyczne - 3 szt., plastikowa słomka, nożyczki, klej lub plastelina.
Jak wykonać bociana samodzielnie?
- Z 1/3 kartonu zielonego koloru tworzymy trawę, czyli nacinamy tę część kartki pionowo. Możemy wykonać ją również z bibuły.
- Na karton niebieskiego koloru - od dołu - przyklejamy, zrobioną wcześniej, trawę.
- W górnej części niebieskiego papieru przyklejamy dwa płatki kosmetyczne połączone połową trzeciego - tworząc w ten sposób głowę, tułów oraz kuper bociana.
- Do płatka kosmetycznego znajdującego się u góry, przyklejamy trójkąt koloru czerwonego, który ma stanowić dziób bociana.
- Do płatka dolnego przymocowujemy słomkę - to będą nogi naszego ptaka.
- Ostatnim etapem jest wycięcie z czarnego bloku kółka - stanowiącego oko i półokręgu, będącego skrzydełkiem. Te elementy przyklejamy kolejno: do wyższego płatka oraz do tego, który znajduje się poniżej.
Bocian jest gotowy...gratulujemy!
